ارزیابی یافته های بالینی، هماتولوژی و برخی فاکتورهای بیوشیمیایی سرم به دنبال جراحی تجربی آناستوموز میزنای در سگ

به منظور ارزیابی تغییرات بالینی، هماتولوژی و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی سرم متعاقب عمل جراحی تجربی آناستوموزمیزنای، پنج قلاده سگ سالم دورگ با وزنی بین 30-15 کیلوگرم مورد استفاده قرار گرفتند. پس از پیش بیهوشی با آسپرومازین، بیهوشی با تیوپنتال سدیم القاء شده و با هالوتان در یک سیستم بسته ادامه یافت. پس از ورود به محوطه شکمی از خط وسط، میزنای چپ در نزدیک ناحیه تریگون مثانه بریده شد و بلافاصله آناستوموز به روش انتها به انتها با الگوی بخیه ساده تکی توسط نخ شماره 0/6 پلی دیاکسانون صورت پذیرفت. به منظور آنالیز ادراری، انجام شمارش کامل سلول های خونی و هماتوکریت، و اندازه گیری ازت اوره ی خون، کراتینین، اسید اوریک، کلسیم، فسفر، کلر، سدیم و پتاسیم نمونه ی ادرار و خون سیاهرگی قبل از عمل و در روزهای 1، 3، 7، 14، 21، 28، 35، 42 و90 پس از عمل جراحی اخذ گردید. به منظور آنالیز نتایج بدست آمده، آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری و آزمون تکمیلی توکی استفاده شده و p کمتر از 05/0 از نظر آماری معنی دار قلمداد گردید. در این مطالعه مقادیر ازت اوره، کراتینین و تعداد نوتروفیل ها در تمامی زمان های پس از عمل افزایش معنی داری نشان داده و میزان ازت اوره و کراتینین در روزهای 1 و 3، و تعداد نوتروفیل ها در روز 1 بعد از عمل بیش از دامنه ی طبیعی بود. فسفر نیز در تمامی زمان های مورد بررسی به جز روزهای 42 و 90 افزایش معنی داری را نشان داد. میزان پتاسیم نیز به طور معنی داری در روزهای 1، 3، 7 و 14 پس از آناستوموز میزنای افزایش یافت. آنالیز ادراری و سایر پارامترهای مورد مطالعه از نظر آماری تغییرات معنی داری را نشان ندادند. اگر چه به نظر می رسد مکانیسم جبرانی کلیه و میزنای سالم بتواند در تنظیم آب، الکترولیت ها و پارامترهای بیوشیمیایی سرم دخالت نماید، با وجود این ، مطالعه حاضر نشان داد پس از جراحی یک طرفه ی میزنای به خصوص در چند هفته اول پس ازعمل بعضی از تغییرات بیوشیمیایی سرم غیر قابل اجتناب می باشند.